سل تل

در آغاز سال، وجود لخته ی خون در گردن یکی از فضانوردان جان او را تهدید می کرد. پزشکان جماز در زمین بدون نیاز بوسیله جراحی این مشکل را درمان کردند؛ ولی باتوجه بوسیله اینکه سازمان های فضایی و شریک های خصوصی هوافضا به قفا فرود آدم روی مریخ در سال های آینده هستند، شاید ابد طالع با فضانوردان یار نباشد و در شرایط فضا نیاز بوسیله جراحی صریح کنند.

موقعیت های فوریتی جراحی یکی از مشکلات پا بر جا سفرهای فضایی هستند. داخل چند سال گذشته، پژوهشگران پزشکی فضایی، ایده های مختلفی مثل ربات های جراح و پرینترهای سه بعدی را مطرح کردند. مریخ در نزدیک ترین حالت ۵۴/۶ میلیون کیلومتر با زمین و رله فضایی بین المللی (ISS) چهارصد کیلومتر با بالای زمین فاصله دارد. درصورت بروز موقعیت جراحی تو ایستگاه فضایی بین المللی، بیمار درون وضعیتی پایدار با برقراری ربط زنده به زمین برگردانده می شود؛ ولی این روال برای مأموریت های مریخ امکان پذیر نیست؛ زیرا که بازگشت از مریخ می تواند ماه ها خواه سال ها به طول بینجامد و بین زمین و مریخ نیز بیش از بیست دقیقه تأخیر ارتباطی وجود دارد.

علاوه کنار مشکل فاصله، محیط خشن مریخ و شرایطی مثل ریزگرانش و میزان بسیار پرتوها و اتاقک یا لباس محصور پرفشار به مشکلات اضافه می کنند. این وضعیت بخاطر فضانوردان شاق است و عادت به آن به زمان احتیاج دارد. سفرهای فضایی سلول ها و فشارخون و عملکرد بیرونی فضانوردان را تغییر می دهند و پهلو توزیع مایعات بدن آن ها نیز تأثیر می گذارند و ماهیچه ها و استخوان ها را ضعیف می کنند. همچنین، ممکن است مسافران فضایی به راحتی دچار عفونت شوند و بوسیله ویروس ها مشغول شوند؛ بنابراین در شرایط جراحی، کار بزرگ بیشتری فضانوردان را ترساندن می بطی ء.

احتمال نیاز به جراحی درون فضا چقدر است؟ موافق تقویم دانشمندان، گروه هفت نفره ای از فضانوردان تقریبا هر ۲/۴ سال یک بار بوسیله عمل جراحی اورژانسی در طول مأموریت مریخ حاجت پیدا می کنند. دلایلی اصلی احتیاج بوسیله ادا جراحی می توانند جراحت، آپاندیس، قلق کیسه ی سفرا یا سرطان باشند. وضعیت اشتی فضانوردان به طورگسترده پایش می شود؛ ولی مقدور است شرایط افراد سالم داخل فضا های خشن بدتر شود و نیاز به ارتکاب جراحی معلوم کنند.روده های شناور

جراحی در وضعیت ریزگرانش امکان پذیر و قبلا هم ایفا شده است؛ اما هنوز روی آدم آزمایش نشده است. برای مثال، فضانوردان حین موشی را ترمیم کردند و عمل لاپاروسکوپی را روی حیوانات داخل وضعیت یادشده اجرا دادند. این اجرا معمولا برای بررسی و ترمیم اعضای در ناف انجام می شود.

جراحی های نخستین زمینه ساز نوآوری ها و ترفیع های جدیدی مثل مغناطیسی سازی ابزار جراحی شدند؛ بوسیله صورتی که این وسایل به میز و جراح می چسبند و در محیط پاندول نمی شوند. یکی از مشکلات جراحی باز، شناورشدن روده ها است که باعث می شود دید جراح محدود شود. فضانوردان برای حل این مشکل باید از روش های جراحی سوراخ کلیدی خواه لاپاروسکوپی مصرف کنند که معمولا در حفره های تویی بدون ناتندرست ازطریق دوربین و ابزار انجام می شود.

عمل لاپاراسوکوپی اخیرا روی شکم های کاذب در طول پرواز جاذبه ی صفر عمل شده است. داخل این عمل، جراحان با موفقیت خون ریزی مزمن را ریشه یابی کردند؛ ولی به اعتقاد ی آن ها، انجام این طور عملی ازنظر روانی روی فضانوردان فرمان بیش دشواری است.

مایعات بدن در فضا و محیط مریخ رفتار متفاوتی دارند. یکی از مشکلات ادا جراحی درون فضا، چسبیدن خون درون ورید ها به اسباب جراحی است که جهت این فرایند را طول سطحی دانسته اند. قطره های شناور خون می توانند جریان هایی را لباس دهند که دید جراح را محدود می کنند. افزون براین، آسمانی که در کابین ایزوله تو روانی است، می تواند خطر عفونت را تکثیر دهد. اسباب جراحی تخلیه خون و حباب های جراحی می توانند راه حلی بخاطر این مشکل باشند.

پژوهشگران قبلا تیمار وضعیت محیطی جراحی درون محیط های ریزگرانش را بررسی کرده اند. برای مثال، ناسا جهیز امانت ای برای پیشگیری از آلودگی را تقویم کرد که از پوشش شفاف پلاستیکی همراه با پورت های بازو تشکیل شده است. با این حال در مدار مریخ یا روی سطح آن، بوسیله پوشش محافظتی از پرتوها و ربات های جراحی و سیستم های پیشرفته ی پشتیبانی از وجود نیاز است. فضا جراحی در مریخ ماژولی اختصاصی با قابلیت تولید هوای فیلترشده و کامپیوتری برای کمک به تشخیص و علاج را دربرگیرنده می شود.ربات ها و پرینت سه بعدیمقاله های مرتبط:آزمایش ها آنن چنسلر، علاج بیماری ها را با مصرف از داروهای فضایی امکان پذیر کردسفر فضایی، مغز آدم را دچار تغییرات دائمی می کند

جراحی در محیط ثابت کرد برای این کار به برگ زیادی نیاز است. شاید خدمه نتوانند کل این تجهیزات را با خود بوسیله سفر مریخ ببرند خواه سوار موشک کنند. اینجا است که ایده ی پرینتر سه بعدی مطرح می شود. پرینتر سه بعد اینده با کاربرد از مواد موجود داخل مریخ، اسباب جراحی را تولید می بطی ء. تاکنون، وسایل متعددی با پرینترهای سه اتیه تولید شده اند و خدمه با موفقیت کارهای قرین جراحی مثل ایجاد شکاف یا درز را با آن ها انجام داده اند. هیچ تفاوتی بین زمان تکمیل کار با ادوات سه بعدی و اسباب معمولی جراحی وجود ندارد.

جراحی رباتیک یکی از گزینه های رایج روی زمین محسوب می شود و درون نقاط مختلفی آزمایش شده است. برای شهید در مأموریت NEEMO 7، کلکسیون ای از مأموریت های زیردریایی ناسا جراحی رباتیک با موفقیت بخاطر حذف سنگ کلیه و کیسه ی صفرا از بدنی کاذب ایفا شد. بااین حال، تأخیر در برقراری ارتباط فضایی کنترل از اسلوب دور را شاق ساز می کند؛ به همین دلیل، ربات های جراح فضایی باید خودکار باشند.

پژوهش های زیادی درباره ی امکان جراحی در مأموریت های مریخ در حال انجام است؛ ولی هنوز مجهولات یدکی بوسیله ویژه درزمینه ی تشخیص و بیهوشی حیات دارند؛ ازاین رو، پیشگیری بهتر از جراحی و درمان است. بوسیله همین دلیل، در درجه ی ابتدا انتخاب خدمه ی سالم و سپس توسعه ی راه حل های مهندسی برای محافظت از آن ها ضروری است.زومیت را در شبکه های مدنی عقب کنید:اینستگرام توییتر یوتیوب تلگرامبیشتر بخوانید:کلمه در سفرهای میان ستاره ای تا چه میزان تغییر خواهد کرد فضانوردها برای چسبیدگی بوسیله مریخ باید از زهره کمک بگیرنداحتمال وجود سیاره ای سکونت پذیر تو منظومه ی ستاره ای نزدیک به زمینغروب خور در دیگر سیاره ها چه رنگی است؟چه تعداد مردم برای مسکونی سازی مریخ احتیاج است؟
  • ۹۹/۰۴/۲۳

نظرات (۱)

  • آنفالویاب اینستاگرام
  • ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی