زندگی شهری با همه آلودگیها، دغدغهها و مشکلات کوچک و بزرگی که دارد، لحظاتی را پیش میآورد که با تمام وجود احساس خستگی میکنیم. به همین دلیل، در اولین فرصت بار و بندیلمان را جمع میکنیم و بوسیله نزدیکترین گردشگاه امان میبریم؛ همانجایی که هنوز درون تله ساختوسازهای بیرویه شهری اسیر نشده و میتوان چند ساعتی را در دل طبیعت بوسیله دور از سروصدا و دود و استرس سپری کرد. دریاچه ولشت یکی از این باغ ملی های خاموش و آرامشبخش است که در امتداد بیشتر با آن آشنا میشوید. حتما بخوانید:دریاچه سقالکسار؛ گشتوگذار در طبیعت دلفریب گیلاناملش؛ گنجی در قلب گیلان هیشه سرسبزسفر بوسیله چالیدره مشهد؛ سفری یک روزه اما پرهیجان
به بیرون از قصبه میرویم که اجازه ندهیم شلوغی زندگی شهری غمناک و سرخورده و ناخوشاحوالمان کند. داخل چنین مواقعی موبایلمان را درون مشت میگیریم و نزدیکترین نقاط گردشگری را جستوجو میکنیم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاویمان را تحریک کند و راهیِ آنجا شویم. گاهی نیز از دوستان و آشنایان سراغ بکرترین جایی را که بهتازگی امتحان حضور در آن را داشتهاند و بهخوبی از زیروبم آن آگاه هستند، میگیریم و میخواهیم که راهنماییمان کنند. بعد هم با توجه بوسیله شرایط جوی، وسایل موردنیاز را جمعآوری کرده و راهی میشویم.
محتوای این ورقه میکوشد تا راهنمای شما برای انتخاب یک جا کم قیمت گردشگری باشد. اینبار سری به دریاچه وِلشت بهعنوان بهشت گمشده مرزنآبادیها زدهایم و داده ها کاملی را از آنچه باید برای یکروز تفریح تو آنجا بدانید، برایتان مهیا کردهایم. دریاچه ولشت؛ یک میراث فرهنگی
دریاچه ولشت یکی از آثار طبیعی ایران است که در نرمی سال ۱۳۸۸ بهعنوان هفتادویکمین اثر طبیعی ملی، داخل سیاهه آثار میراث فرهنگیمان ثبت شد. این دریاچه در خصیصه شرقی کلاردشت و ۲۵ کیلومتری جاده چالوس، یعنی نزدیک به دهکده مرزنآباد، قرار دارد.
به دلیل قرار گرفتن دریاچه در ضلع خاوری کلاردشت، (ازآنجاکه کلاردشت به دهکده اکسیژن ایران مشهور است) طبیعت آن آب وهوای فوقالعادهای دارد. آب دریاچه از بارشهای جوی و چشمههایی که کف دریاچه وجود دارد، تأمین میشود. بوسیله همین دلیل، درون فصول مختلف سال عمق آب متغیر است، اما داخل هیچ ماهی از سال این دریاچه کمآب و خشک نمیشود. بیشترین عمق آب داخل سرنوشت میانی حوض درست کردن تقریبا به ۲۲ متر میرسد و حاشیه نویسی حوض درست کردن عمق تقریبی ۹ متری دارد که آبتنی را برای گردشگران اب باز آسانتر میکند.
تا پیش از اینکه میراث فرهنگی نگاه ویژهای به دریاچه ولشت داشته باشد، لخت افرادی برای گشتوگذار در طبیعت، به آن مراجعه میکردند که آن هم، افراد محلی بودند که موافق غریزه بخاطر گذران اوقات راحتی روانه مراتع سرسبز میشدند. حتی به جرئت میتوان گفت تا یکدهه قبل، خیلیها حتی صیت این دریاچه را نیز نشنیده بودند، ولی پس ازآن از ثبت تاریخی دریاچه، همهچیز تغییر کرد.
اکنون آنطور که محلیهای ساکن ابتدای جاده منتهی به دریاچه میگویند: «از هر ۱۰ مسافری که راه جاده چالوس را در پیش گرفتهاند و میخواهند یک روز را دور از هیاهو و فضای تقلبی شهری بگذرانند، راه یک نفرشان بوسیله دریاچه ختم میشود؛ دریاچهای که تا دیروز خیلیها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را تو شبکههای مجازی بسیار میبینیم.» بزن بریم ولشت عکس از: حسین سپهوند
اگر مبدأ سفر به دریاچه را تهران تخیل کنیم، فاصله بین تهران تا دریاچه ولشت، حدودا ۱۶۹ کیلومتر است. چنانچه بهطور میانگین با سرعت ۶۰ کیلومتر تو ساعت برانیم، بخاطر رسیدن به دریاچه کمتر از ۳ ساعت در راه خواهیم بود که صرف کردن این زمان بخاطر سفری یک روزه فوقالعاده است، اما با احتساب ترافیک همیشگی جاده کرج و جاده خاکی منتهی بوسیله دریاچه که از میانه مسیر مرزنآباد بخاطر رسیدن به دریاچه تو پیش میگیریم، کمی کار شاداب و زمان عروج از زمان پیشبینی شده ما، یک روزگار بیشتر میشود.
۱۰ کیلومتر از این مسیر همان جاده خاکی است که تا دل دریاچه پیش میرود. اقدامات چندانی بخاطر هموارسازی مسیر و جادهسازی در این بخش انجام نشده است. جاده کاملا سنگلاخی و خاکی است و همین راندن را بخاطر رانندهها، بهویژه برای مسافرانی که بخاطر اولینبار بیدار این محدوده شدهاند، سخت میکند. بنابراین این ۱۰ کیلومتر با سرعت بسیار کم و با احتیاط هنگام میشود و در تاریکی هوا بیش از یک روزگار طول میکشد. چنانچه جزو آن دسته از افراد هستید که در حروف عروج از تماشای سرشت کیف میبرید و قصدتان فقط رسیدن به مقصد نیست، از جاده منتهی بوسیله دریاچه بینهایت لذت خواهید برد. راههای دسترسی به حوض درست کردن ولشت
دریاچه ولشت یکی از گزینههای همیشگی تورهای گردشگری یکروزه است. بنابراین چنانچه جزو علاقهمندان بوسیله گردشگری با تورهای تفریحی هستید، بهراحتی میتوانید دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورلیدرها بستگی بگیرید و درون صورت خالی بودن ظرفیت، در تیشه ثبتنام کنید. البته اگر بهره که عزیمت سیر دارید، تعطیل است، بهتر است حداقل ۵ روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگیرید.
اگر میخواهید با اتومبیل شخصیتان راهی ولشت شوید، اتوبان تهران_کرج را انتخاب کنید و بهمحض رسیدن به بریدگی جاده چالوس تغییر مسیر دهید. پس ازآن از آن در جاده چالوس تا رسیدن بوسیله تابلو مرزنآباد برانید. کمی الباقی به مرزنآباد، سمت راستتان یک جاده صوری میبینید که شما را بوسیله دریاچه میرساند.
چنانچه قصد سفر با اتوبوسهای بینشهری را دارید، بلیط تهران_چالوس را تهیه کنید. از راننده اتوبوس بخواهید شما را ابتدای مرزنآباد پیاده کند. از مغازههای سمت راست جاده بخواهید عده آژانس یا تاکسیهای تلفنی آن محدوده را درون اختیارتان بگذارند. بسیاری از ساکنان محلی آن محدوده شمارهشان را به مغازهداران دادهاند تا در رخساره نیاز و وجود مسافر با آنها تماس بگیرند. داخل این قیافه خیالتان مرده است که بهمحض پیاده شدن از اتوبوس یک سواری منتظرتان است که شما را به مقصد برساند. حتما بخوانید:نیستان سحاب شاهرود؛ همآغوشی زمین و آسمانجاهای دیدنی محلات؛ سفر بوسیله هلند ایران ماهیگیری در دریاچه ولشت آزاد است
پیشنهاد میکنیم برای بازدید از دریاچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی مجهز کنید. ازآنجاکه شنا و آبتنی درون دریاچه (البته با رعایت احتیاط) ممنوع نیست، چنانچه اهل آبتنی درون دریاچه هستید، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشید.
اردکماهی، اژدر آبی و غوک از جمله آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند نوع ماهی پرطرفدار، دریاچه ولشت یکی از مکانهای ماهیگیری برای روستاییهای پایین دریاچه و ساکنان مرزنآباد محسوب میشود. آنها بهمحض فاحش شدن فضا قلاب ماهیگیری و سطل طعمههایشان را برمیدارند و راهی دریاچه میشوند. شما هم اگر علاقهمند بوسیله ماهیگیری هستید، حتما با خودتان قلاب ماهیگیری و طعمه ماهی ببرید.
رستوران و کافیشاپ موجود در محوطه حفاظتشده دریاچه تا ساعت ۲۲ آماده خدمترسانی بوسیله بازدیدکنندگان دریاچه هستند، اما از زمانه ۲۲ تا ۱۰ بامداد فردا تعطیل هستند. ازآنجاکه روشن کردن آتش در دوره دریاچه اشکالی ندارد، میتوانید غذای نیمهآمادهای را که در طول مسیر و با توجه به گرمای فضا فاسد نمیشود، همراهتان ببرید.
اگر عزم ماندن در دریاچه را دارید، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شبها هوای دریاچه بسیار سرد میشود)، سایهبان، کفش راحت و مناسب برای رویه رفتن روی زمین سنگلاخی، کلاه آفتابگیر، کرم ضدآفتاب و پاور بانک ضروری است. ولشت، دریاچهای پیاده شدن فراز ابرها
محیط که ابری میشود، دریاچه و دشتهای گرداگرد آن بالای ابرها هستند. وقتی از خانه دادن به سمت دریاچه میآییم، گویی ابرها کمی پردهشان را کنار میزنند تا نیمنگاهی بوسیله دریاچه بیندازیم. همهچیزِ اینجا مشابه خواب میماند. عصرها که محیط کمی ابری و بهدلیل تبخیر آب دریاچه، قطرههای ژاله درون محیط پراکنده میشود، رنگینکمان زیبایی روی دریاچه پل میزند که نمیتوان چشم از آن برداشت.
محال است اینهمه تزیین را ببینید و دوربین به دست نشوید. همهچیز گویای این است که محلیها حق دارند، دریاچه را بهشت گمشده بنامند. برای ما که از دودودَم و سروصدای روستا گریختن کردهایم تا یکروز معقول و پاک درون طبیعت داشته باشیم، اینجا کم از بهشت ندارد؛ اینجا خویشتن بهشت است.
اگر صبح زود بیایید و تابش آفتاب روی پولک ماهیها را سیاحت کنید، دیگر هیچچیزی نمیتواند مجبورتان کند که عصر سیاق برگشت را در پیش بگیرید. به همین دلیل بهتر است بخاطر یک شب هم که شده اقامت در جوار دریاچه را تجربه کنید تا ساعت ۶ صبح را ببینید. سکوت دریاچه، صدای پرندگان، صدای اسبهای خانه روستایی آن لفظ دریاچه و…؛ همهچیز حالتان را تا مدتها خوب میکند. بیشک ولشت ارم گمشده است که داخل این روزهای داغ، خودش را به ما نشان داده تا حالمان را خوب کند. ماندن درون شب، کنار دریاچه ولشت
کمی پایینتر از دریاچه، در میانه جاده خاکی، مسافرخانه کوچکی حیات دارد که میتوانید شب را در آنجا سپری کنید، اما اگر دلتان میخواهد شب را داخل طبیعت بگذرانید، میتوانید کنار دریاچه چادر بزنید و خیالتان راحت باشد که هیچ خطری شما را تهدید نمیکند.
چند سالی میشود که استانداری مرزنآباد برای دریاچه، کیوسک نگهبانی ۲۴ ساعته منیع کرده است. برای گذر از نگهبانی، هر اتومبیلِ شخصی باید مبلغ ۸ هزار تومان بپردازد که برای یک منطقه حفاظتشده قیمت مناسب و ایدهآلی بهنظر میرسد.
همچنین از ابتدای امسال، با افزایش امکانات دوروبر دریاچه، از جمله تجهیز اطراف دریاچه به رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت کوچک ویژه فروش نوشیدنی و تنقلات، تجهیز و توسعه سرویس بهداشتی، آلاچیق، نمازخانه و… اقامت تو پیرامون دریاچه آسانتر شده است. داخل کل، همهچیز برای لذت بازی کردن از صنع و نفستازهکردن مجهز است. عزب کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید. در ادامه بخوانید: جاهای دیدنی تهران؛ ۲۲ جاذبه گردشگری ده ۷۲ ملت
به بیرون از قصبه میرویم که اجازه ندهیم شلوغی زندگی شهری غمناک و سرخورده و ناخوشاحوالمان کند. داخل چنین مواقعی موبایلمان را درون مشت میگیریم و نزدیکترین نقاط گردشگری را جستوجو میکنیم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاویمان را تحریک کند و راهیِ آنجا شویم. گاهی نیز از دوستان و آشنایان سراغ بکرترین جایی را که بهتازگی امتحان حضور در آن را داشتهاند و بهخوبی از زیروبم آن آگاه هستند، میگیریم و میخواهیم که راهنماییمان کنند. بعد هم با توجه بوسیله شرایط جوی، وسایل موردنیاز را جمعآوری کرده و راهی میشویم.
محتوای این ورقه میکوشد تا راهنمای شما برای انتخاب یک جا کم قیمت گردشگری باشد. اینبار سری به دریاچه وِلشت بهعنوان بهشت گمشده مرزنآبادیها زدهایم و داده ها کاملی را از آنچه باید برای یکروز تفریح تو آنجا بدانید، برایتان مهیا کردهایم. دریاچه ولشت؛ یک میراث فرهنگی
دریاچه ولشت یکی از آثار طبیعی ایران است که در نرمی سال ۱۳۸۸ بهعنوان هفتادویکمین اثر طبیعی ملی، داخل سیاهه آثار میراث فرهنگیمان ثبت شد. این دریاچه در خصیصه شرقی کلاردشت و ۲۵ کیلومتری جاده چالوس، یعنی نزدیک به دهکده مرزنآباد، قرار دارد.
به دلیل قرار گرفتن دریاچه در ضلع خاوری کلاردشت، (ازآنجاکه کلاردشت به دهکده اکسیژن ایران مشهور است) طبیعت آن آب وهوای فوقالعادهای دارد. آب دریاچه از بارشهای جوی و چشمههایی که کف دریاچه وجود دارد، تأمین میشود. بوسیله همین دلیل، درون فصول مختلف سال عمق آب متغیر است، اما داخل هیچ ماهی از سال این دریاچه کمآب و خشک نمیشود. بیشترین عمق آب داخل سرنوشت میانی حوض درست کردن تقریبا به ۲۲ متر میرسد و حاشیه نویسی حوض درست کردن عمق تقریبی ۹ متری دارد که آبتنی را برای گردشگران اب باز آسانتر میکند.
تا پیش از اینکه میراث فرهنگی نگاه ویژهای به دریاچه ولشت داشته باشد، لخت افرادی برای گشتوگذار در طبیعت، به آن مراجعه میکردند که آن هم، افراد محلی بودند که موافق غریزه بخاطر گذران اوقات راحتی روانه مراتع سرسبز میشدند. حتی به جرئت میتوان گفت تا یکدهه قبل، خیلیها حتی صیت این دریاچه را نیز نشنیده بودند، ولی پس ازآن از ثبت تاریخی دریاچه، همهچیز تغییر کرد.
اکنون آنطور که محلیهای ساکن ابتدای جاده منتهی به دریاچه میگویند: «از هر ۱۰ مسافری که راه جاده چالوس را در پیش گرفتهاند و میخواهند یک روز را دور از هیاهو و فضای تقلبی شهری بگذرانند، راه یک نفرشان بوسیله دریاچه ختم میشود؛ دریاچهای که تا دیروز خیلیها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را تو شبکههای مجازی بسیار میبینیم.» بزن بریم ولشت عکس از: حسین سپهوند
اگر مبدأ سفر به دریاچه را تهران تخیل کنیم، فاصله بین تهران تا دریاچه ولشت، حدودا ۱۶۹ کیلومتر است. چنانچه بهطور میانگین با سرعت ۶۰ کیلومتر تو ساعت برانیم، بخاطر رسیدن به دریاچه کمتر از ۳ ساعت در راه خواهیم بود که صرف کردن این زمان بخاطر سفری یک روزه فوقالعاده است، اما با احتساب ترافیک همیشگی جاده کرج و جاده خاکی منتهی بوسیله دریاچه که از میانه مسیر مرزنآباد بخاطر رسیدن به دریاچه تو پیش میگیریم، کمی کار شاداب و زمان عروج از زمان پیشبینی شده ما، یک روزگار بیشتر میشود.
۱۰ کیلومتر از این مسیر همان جاده خاکی است که تا دل دریاچه پیش میرود. اقدامات چندانی بخاطر هموارسازی مسیر و جادهسازی در این بخش انجام نشده است. جاده کاملا سنگلاخی و خاکی است و همین راندن را بخاطر رانندهها، بهویژه برای مسافرانی که بخاطر اولینبار بیدار این محدوده شدهاند، سخت میکند. بنابراین این ۱۰ کیلومتر با سرعت بسیار کم و با احتیاط هنگام میشود و در تاریکی هوا بیش از یک روزگار طول میکشد. چنانچه جزو آن دسته از افراد هستید که در حروف عروج از تماشای سرشت کیف میبرید و قصدتان فقط رسیدن به مقصد نیست، از جاده منتهی بوسیله دریاچه بینهایت لذت خواهید برد. راههای دسترسی به حوض درست کردن ولشت
دریاچه ولشت یکی از گزینههای همیشگی تورهای گردشگری یکروزه است. بنابراین چنانچه جزو علاقهمندان بوسیله گردشگری با تورهای تفریحی هستید، بهراحتی میتوانید دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورلیدرها بستگی بگیرید و درون صورت خالی بودن ظرفیت، در تیشه ثبتنام کنید. البته اگر بهره که عزیمت سیر دارید، تعطیل است، بهتر است حداقل ۵ روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگیرید.
اگر میخواهید با اتومبیل شخصیتان راهی ولشت شوید، اتوبان تهران_کرج را انتخاب کنید و بهمحض رسیدن به بریدگی جاده چالوس تغییر مسیر دهید. پس ازآن از آن در جاده چالوس تا رسیدن بوسیله تابلو مرزنآباد برانید. کمی الباقی به مرزنآباد، سمت راستتان یک جاده صوری میبینید که شما را بوسیله دریاچه میرساند.
چنانچه قصد سفر با اتوبوسهای بینشهری را دارید، بلیط تهران_چالوس را تهیه کنید. از راننده اتوبوس بخواهید شما را ابتدای مرزنآباد پیاده کند. از مغازههای سمت راست جاده بخواهید عده آژانس یا تاکسیهای تلفنی آن محدوده را درون اختیارتان بگذارند. بسیاری از ساکنان محلی آن محدوده شمارهشان را به مغازهداران دادهاند تا در رخساره نیاز و وجود مسافر با آنها تماس بگیرند. داخل این قیافه خیالتان مرده است که بهمحض پیاده شدن از اتوبوس یک سواری منتظرتان است که شما را به مقصد برساند. حتما بخوانید:نیستان سحاب شاهرود؛ همآغوشی زمین و آسمانجاهای دیدنی محلات؛ سفر بوسیله هلند ایران ماهیگیری در دریاچه ولشت آزاد است
پیشنهاد میکنیم برای بازدید از دریاچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی مجهز کنید. ازآنجاکه شنا و آبتنی درون دریاچه (البته با رعایت احتیاط) ممنوع نیست، چنانچه اهل آبتنی درون دریاچه هستید، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشید.
اردکماهی، اژدر آبی و غوک از جمله آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند نوع ماهی پرطرفدار، دریاچه ولشت یکی از مکانهای ماهیگیری برای روستاییهای پایین دریاچه و ساکنان مرزنآباد محسوب میشود. آنها بهمحض فاحش شدن فضا قلاب ماهیگیری و سطل طعمههایشان را برمیدارند و راهی دریاچه میشوند. شما هم اگر علاقهمند بوسیله ماهیگیری هستید، حتما با خودتان قلاب ماهیگیری و طعمه ماهی ببرید.
رستوران و کافیشاپ موجود در محوطه حفاظتشده دریاچه تا ساعت ۲۲ آماده خدمترسانی بوسیله بازدیدکنندگان دریاچه هستند، اما از زمانه ۲۲ تا ۱۰ بامداد فردا تعطیل هستند. ازآنجاکه روشن کردن آتش در دوره دریاچه اشکالی ندارد، میتوانید غذای نیمهآمادهای را که در طول مسیر و با توجه به گرمای فضا فاسد نمیشود، همراهتان ببرید.
اگر عزم ماندن در دریاچه را دارید، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شبها هوای دریاچه بسیار سرد میشود)، سایهبان، کفش راحت و مناسب برای رویه رفتن روی زمین سنگلاخی، کلاه آفتابگیر، کرم ضدآفتاب و پاور بانک ضروری است. ولشت، دریاچهای پیاده شدن فراز ابرها
محیط که ابری میشود، دریاچه و دشتهای گرداگرد آن بالای ابرها هستند. وقتی از خانه دادن به سمت دریاچه میآییم، گویی ابرها کمی پردهشان را کنار میزنند تا نیمنگاهی بوسیله دریاچه بیندازیم. همهچیزِ اینجا مشابه خواب میماند. عصرها که محیط کمی ابری و بهدلیل تبخیر آب دریاچه، قطرههای ژاله درون محیط پراکنده میشود، رنگینکمان زیبایی روی دریاچه پل میزند که نمیتوان چشم از آن برداشت.
محال است اینهمه تزیین را ببینید و دوربین به دست نشوید. همهچیز گویای این است که محلیها حق دارند، دریاچه را بهشت گمشده بنامند. برای ما که از دودودَم و سروصدای روستا گریختن کردهایم تا یکروز معقول و پاک درون طبیعت داشته باشیم، اینجا کم از بهشت ندارد؛ اینجا خویشتن بهشت است.
اگر صبح زود بیایید و تابش آفتاب روی پولک ماهیها را سیاحت کنید، دیگر هیچچیزی نمیتواند مجبورتان کند که عصر سیاق برگشت را در پیش بگیرید. به همین دلیل بهتر است بخاطر یک شب هم که شده اقامت در جوار دریاچه را تجربه کنید تا ساعت ۶ صبح را ببینید. سکوت دریاچه، صدای پرندگان، صدای اسبهای خانه روستایی آن لفظ دریاچه و…؛ همهچیز حالتان را تا مدتها خوب میکند. بیشک ولشت ارم گمشده است که داخل این روزهای داغ، خودش را به ما نشان داده تا حالمان را خوب کند. ماندن درون شب، کنار دریاچه ولشت
کمی پایینتر از دریاچه، در میانه جاده خاکی، مسافرخانه کوچکی حیات دارد که میتوانید شب را در آنجا سپری کنید، اما اگر دلتان میخواهد شب را داخل طبیعت بگذرانید، میتوانید کنار دریاچه چادر بزنید و خیالتان راحت باشد که هیچ خطری شما را تهدید نمیکند.
چند سالی میشود که استانداری مرزنآباد برای دریاچه، کیوسک نگهبانی ۲۴ ساعته منیع کرده است. برای گذر از نگهبانی، هر اتومبیلِ شخصی باید مبلغ ۸ هزار تومان بپردازد که برای یک منطقه حفاظتشده قیمت مناسب و ایدهآلی بهنظر میرسد.
همچنین از ابتدای امسال، با افزایش امکانات دوروبر دریاچه، از جمله تجهیز اطراف دریاچه به رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت کوچک ویژه فروش نوشیدنی و تنقلات، تجهیز و توسعه سرویس بهداشتی، آلاچیق، نمازخانه و… اقامت تو پیرامون دریاچه آسانتر شده است. داخل کل، همهچیز برای لذت بازی کردن از صنع و نفستازهکردن مجهز است. عزب کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید. در ادامه بخوانید: جاهای دیدنی تهران؛ ۲۲ جاذبه گردشگری ده ۷۲ ملت
- ۹۸/۰۲/۲۱