به گزارش همشهری آنلاین، این ویدئو را در زیر ببینید: مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی کند.
فایل آن را از اینجا دانلود کنید: video/mp4 فیلم | آنچه در ماهشهر رخ قسط | اگر پول داشتیم اسلحه بخریم که نان می خریدیم ؛ چرا تانک آوردند؟ وضعیت این روزهای مردم ایران؛ از چیزباختگی تا انزجار | کشور در مرحله خطرناکی است؛ تبار متاخر هم شاکی تر است
تسنیم نیز در گزارشی به موضوع ماهشهر پرداخته و تصنیف است: پخش کلیپ جدیدی درباره اتفاقات اخیر بارانداز ماهشهر پس از اضافه بها بنزین مجدداً مباحث مربوط به این روستا را به کانون توجهات کشانده است. عباس سلیمی نمین که اخیراً بوسیله ماهشهر رفته و دو بدنه از خبرنگاران تسنیم درباره این کلیپ و مشاهداتشان می گویند.
اعتراضات و اغتشاشاتی که ملت ماجرای ارامش مقدار بنزین به رخداد پیوست حادثه اهمیت حیات و مباحث بسیار فراوانی حول آن شکل گرفت؛ اما داخل این میان موضوعات پیرامون وقایع ماهشهر از یک برجستگی مشخصی برخوردار است. از همان روزهای ابتدایی حوادث، موضوع ماهشهر به یک محور اصلی گفت وگوها و مباحثات تبدیل شد. رسانه های غربی و کانالهایی که ثمر جمهوری اسلامی فعالیت می کنند، تمرکز خاص ای روی آن کردند و روایات مختلفی درباره آن منتشر شد. فیلم های متعددی همچنین بر روی خروجی رسانه های مختلف فراغت گرفت و در این بین رسانه های غربی و مخالف جمهوری اسلامی از یک کشتار صحبت می کردند و از این سو همچنین فیلم ها و گزارش های متعددی منتشر می شد که نشان می عدل عارضه به روش ای دیگر است.
به هرحال فداکار رسانه های داخلی داخل همین مدت شرح هایی از این تصادم منتشر کردند که نشان می انصاف مباحث امنیتی جدی در ماهشهر بوسیله وجود آمده بود که اساساً مسئله ی تعرض به موضوع گرانی بنزین را به حاشیه می برد. این گزارش ها نشان می داد که روایت رسانه های غربی و کانالهای ضد جمهوری اسلامی از ماهشهر نه تنها یک روایت درست از ماهشهر نیست، بلکه خود اندکی از برنامه ای است که حول و حوش ماهشهر پدید آمده است و نوع این دستور کار نیز نه یک مسئله ی مدنی بلکه موضوعی امنیتی است. روایت های برخی ساکنان محلی درون شبکه های اجتماعی همچنین این موضوع را تایید می کرد که ماجرای ماهشهر موضوع مبهم ای بوده است.
با این حال کلیپی درباره موضوع ماهشهر تو شبکه های اجتماعی منتشر شد که بار دیگر مسئله این بطرف خانه را به مرکز مباحثات کشاند. این کلیپ از این دیدن ابهت داشت که نه توسط رسانه های ضد جمهوری اسلامی بلکه بوسیله دست فردی بوسیله شهرت حامد هادیان ساخته می شد که از حامیان جمهوری اسلامی است. این کلیپ که به طور گشاد در شبکه های مدنی دست بوسیله دست می شد باعث شد بعضاً این تصور شکل بگیرد که روایتی که قبلاً توسط رسانه های داخلی درباره ماهشهر گفته شده چندان پا بر جا نبوده است. فدایی کاربران رسماً نوشتند که تصویرشان نسبت بوسیله موضوع تغییر کرده. هرچند تخیل اولیه این بود که روایتی متشابه روایت رسانه های غربی از موضوع عرضه شده است، ولی جالب این بود که حساب های رسانه های غربی بویژه شبکه ایران اینترنشنال و یا کانالهای ضدانقلاب از این کلیپ چندان استقبال نکردند و به دیده تردید به آن نگریستند. ولی به هرحال این تخیل می تواند به صورت بالفعل راجع بوسیله این کلیپ لباس بگیرد که روایت امنیتی از ماجرا را به حاشیه محبوس و جریان را صرفاً مدنی روایت می یواش.
درون مقدر شدن هایی از این فیلم مردم ماهشهر می گویند ما اسلحه نداریم، اگر پول تسلیحات داشتیم بوسیله جایش نان می خریدیم. و داخل بخشی دیگر می گوید "چرا هر کسی دست افزار می زند بلافاصله گوشش را می گیرند و می گویند در ضدانقلابی، ضد رهبری، این چه کاری است که یاد خمود اید؟"
چنین دیالوگهایی تو فیلم، بویژه آنکه اشاره ای به مسائل امنیتی نمی درنگ می تواند این تصور را به راحتی پیش بکشد که هیچ موضوع امنیتی – و خواه دست کمینه موضوع قابل توجهی- در حکم نبوده و تصاویری که از درگیری ها در شهر منتشر شده، رفتار نیروهای انتظامی و لشکری ناحیه علیه مردم معترض محروم بوده است.
نگارنده این سطور پیرو پراکندن عریض این کلیپ با کارگردان آن تماس گرفت که درباره آن بوسیله گفتگو بنشیند با این حال آقای هادیان ضمن اشعار نکاتی رجحان عدل که فعلاً در این باره گفتگویی انجام نشود. با این حال سه نفر که با مسئله ی ماهشهر از نزدیک در ارتباط بوده و از آن مطلع هستند در این باره نکات جالبی را مطرح کردند که تجسس ی آن می تواند هم از واقعیت آنچه در ماهشهر رخ داده گزارشی از نمای نزدیک به مخاطبان ارائه یواش و تیمار یک تخمین از کلیپ منتشر شده درون فضای رمزی بوسیله مشت بدهد که تا چه حد پیام دقیقی به مخاطب عرضه کرده است.
عباس سلیمی نمین از یافته هایش داخل سفر بوسیله ماهشهر می گوید
عباس سلیمی نمین روزنامه نگار با سابقه کشورمان از جمله افرادی است که پس از قضایای اخیر در ماهشهر حضور یافته است. او روزنامه نگاری است که مواضع مستقلی دارد و به همین دلیل تیمار رسانه های اصولگرا و غصه رسانه های توافق طلب با او ارتباط دارند و او را تا اندازه بسیار زیادی به تجلیل عدالت در موقعیت گیری می شناسند. به نحوی که حتّی اگر رویت او را پسند نداشته باشند، اما تو قریب به ائتلاف موارد درباره ی اینکه او نظرش را صادقانه بیان کرده و ملاحظات و منافع انفراد و جناحی را تو آن دخیل نداشته، ائتلاف دید دارند.
سلیمی نمین درباره آنچه روند ی ماهشهر به میانجی ی حضورش در این شهر ملتفت شده می گوید: "اتفافات پس از غرض بنزینی بخت تو ماهشهر را باید از چند منظر مورد تجسس صبر عدل. وقتی شما در ایالت یا منطقه ای پروژه های وزین اقتصادی و نفتی را به اجرا درمی آورید باید حتماً یک سری ملاحظات و توجهات خاص را نسبت به مردمی که در آن منطقه زندگی می کنند داخل رویت بگیرید.
زمانی که پروژه ای در مجاورت یک بخانه برگشتن به ارتکاب داخل می آید، دست اندرکاران آن پروژه بخاطر راهنمایی و اجرای آن بعضی نیروی غیربومی اعم از کارشناس، مهندس، مدیر و متخصص را به آن شهر می آورند که طبعاً برای انگیزش این افراد بوسیله مهاجرت به مناطقی که پروژه مذکور درون حال ایفا است، پیشنهاد حقوق های ارتفاع بوسیله آنها می شود. همین مسئله علت می شود تا اختلاف حقوق کارکنان این پروژه ها بوسیله نسبت آدم مردمان منطقه زیاد باشد. ضمن اینکه وقتی یک پروژه نفتی به انجام داخل می آید، طبعاً به همراه خود یک سری آلودگی ها و مسائل و مشکلات زیست محیطی را برای مردم بومی آن منطقه در جای پا خواهد داشت.
از مطالب اقرار شده در پشته می نبوغ این خراج گیری را کرد که یک پروژه نفتی و گازی به همراه خود علاوه پهلو حس تبعیض، درون بر دارنده مشکلات و آلودگی های زیست محیطی نیز خواهد حیات. یعنی تخیل کنید نیروی بومی که در آن منطقه حقوق یک تا دو میلیون می گیرد باید در مجاورت با کسانی عمر درنگ که بوسیله نعوظ مثال ۲۰ میلیون داخل ماه حقوق می گیرند. این مسئله یک احساس نابرابری یا بی عدالتی تو بومیان منطقه به بود می آورد.
از سوی دیگر وقتی شما یک شهرک صنعتی ایجاد می کنید برای کارکنان غیربومی این شهرک ها یه سری آبادانی ها، رستوران و وسایل تفریحی ایجاد می کنید تا این افراد بتوانند با قوم های خویشتن داخل این شهرک ها زندگی کنند. در حالی این امکانات به دلیل خرج های اوج قاعدتاً برای بومیان منطقه غیرقابل استفاده است.
اما در دنیا و در ربط با این نوع پروژه ها سعی می شود که یک درصدی از درآمدهای پروژه ها صرف آبادانی کلیت آن مناطق شود. به طور شهید برای بومیان منطقه پارک و تفریح گاه ها و مراکز بهداشتی احداث می شود یا حداقل درمانگاهی که برای نیروهای غیربومی ایجاد می شود، یک روز درون هفته برای مردم تبعه خدمات رایگان ارائه می دهد یا در رابطه با هوا زیست منطقه که مافوق الشعاع فعالیت های آلوده کننده مرتبط با نفت و گاز است، تدابیر و ملاحظاتی در نظر محزون می شود تا این آلودگی ها به حداقل برسد. به نعوظ مثال با درخت کار کننده و خلق کردن مناطق سبز از میزان آلودگی های منطقه می کاهند. این قضیه در سطح جهانی تبدیل به یک نُرم شده است تا ضرر های اجتماعی و محیط زیستی بومیان این مناطق به حداقل برسد.
امّا متاسفانه این مسائل از سوی مسئولان ما مورد جهالت راحتی می گیرد و در خراج نوعی رقابت ذهنی و عاطفه تبعیض را درون بین بومیان منطقه ایجاد می نرم. داخل حالی که اگر بومیان منطقه احساس کنند رویه اندازی یک پروژه نفتی می تواند سبب آبادانی منطقه و شهود خدمات درمانی و گشایش رویه های مواصلاتی به آن مناطق شود و این احساس در بومیان منطقه خلق شود که آنها نیز سهمی از پروژه ای که در خلط محل عمر آنها تو حال عمل است، دارند حتی اگر این سهم کم باشد بدون وسواس موجب همدستی بومیان با مسئولان اجرایی این پروژه ها می شود.
درگیر در سفری که بوسیله ماهشهر داشتم، دریافتم که توجهی به این مسائل که امری بیش معمولی است، نشده و طبیعی وجود که یک روز این حس تبعیض داخل میان مردم بومی ماهشهر جنبه بیرونی پیدا می یواش و مردم این منطقه از اینکه اجرای این پروژه ها عزب آلودگی هوا زیست را برای آنها به ارمغان آورده، ابراز ناخرسندی خواهند کرد. بنابراین قطعاً وزارت نفت تو ابراز اتفاقات ماهشهر مقصر است چراکه هیچگونه تمهیدی برای ایجاد حساسیت باهم اتحاد کردن و تعامل میان مشت اندرکاران اجرای پروژه های نفتی و گازی با بومیان منطقه ایجاد نکرده است.
البته این غفلت ها درون فدایی شهرهای دیگر نظیر آبادان همچنین موافقت افتاده است. متاسفانه سال هاست دو فاز از پالایشگاه آبادان از مدار خارج شده و مشخص تراشیدن که چرا باید این بی دقتی حیات داشته باشد که این ظرفیت که می تواند برای تعداد یدکی از نیروهای بومی اشتغال زایی کند، چندین سال از مدار خارج باشد و هیچ تلاشی نیز از سوی مسئولان مربوطه بخاطر نحو اندازی مکرر آن صورت نگرفته باشد. ضمن اینکه اگر مشت اندرکاران این پروژه اندکی بوسیله شهرداری های محلی دستیار کنند تا خیابان های جاهل از شهرک های مرتبط با پروژه ها همچنین سامان پیدا کند، این مسئله موجب ابداع عاطفه مثبتی در شهروندان اهل منطقه نیز خواهد شد.
اما در ارتباط با رخدادهایی که بعد از افزایش قیمت سوخت داخل ماهشهر رخساره داد، باید به این مسئله اشاره کرد که مستقر است این سنخ عاطفه تبعیض ها و بی دقتی ها طبیعتاً در یک نقطه خود را نشان می دهد اما آیا باید این مسائل تو مسیری صبر گیرد که بنادر زیاد بنیانی و استراتژیک ملک که حجم بالایی از مایحتاج مردم را تامین می بطی ء و نقل و انتقالات سنگین از این بنادر رخ می گیرد، مسدود شود؟ خب غریزی است که مسدود کردن بارانداز زیاد مهمی که نیازها و مایحتاج بسرنوشت شوم دچار کردن زیادی از مردم کشور را مطمئن می کند، اقدامی غیر قانون دان بوده است.
سوالی که باید تو ارتباط با اتفاقات رخساره داده در ماهشهر به آن پاسخ عدل این است که آیا از ابتدا با عوامل مسدود کننده مسیر نقل و احاله رخت اصابت قهرآمیز قیافه گرفته یا خیر؟ که پاسخ منفی است. چرا که پیاده شدن بن بررسی و پرس وجویی که بنده از ساکنان بومی ماهشهر درون مسئله سیر بوسیله این خانه دادن داشتم، حوادث مرتبط با بستن جاده ترانزیتی ماهشهر نزدیک ۴ روز به طول انجامیده که این مسئله نشان می دهد تقلا شده که از قاعده منطقی این قضیه حل و فصل شود.
به گفته شاهدان عینی درون مسئله ناآرامی های پیرامون ماهشهر، عده ای اقدام به عقد کردن جاده بندرگاه ماهشهر از هر دو طرف می کنند تا هیچگاه امکانی برای احاله متاع به سمت دیگر شهرهای قلمرو وجود نداشته باشد. من در این وفاق با چند نفر گپ کردم؛ هرچند بوسیله طور طبیعی شاید گفت وگو با چندین نفر نمی تواند نمایی کاملاً دقیق از یک واقعیت را پیش روی آدم فراغت دهد؛ اگر استراحت باشد ما به دنبال نمایی واقعی از این موضوع باشیم باید تحقیق کاملی صورت بگیرد و با قشرهای مختلفی که در این حادثه بودند، گفت وگو شود و رسانه ها باید برای دفاع از حقوق مردم مناطق محروم تکاپو بیشتری کنند.
غلام تو این موضوع، رسانه هایی در مقابل رسانه ملی، خبرگزاری ها و روزنامه ها را قابل نقد می دانم، چرا که باید پیگیری بیشتری می کردند تا وقتی مثلاً یک کمپانی اقتصادی در منطقه محروم فعالیت می کند، یک سهمی برای محیط زیست یا رفاه آدم داخل نظر بگیرند؛ من قبول دارم یک ناراحتی در توده ای از مردم وجود دارد و طبیعی است عبور آدم این منطقه از کنار نابرابری ها نارضایتی هایی را ابداع می بطی ء ولی درعین حال نمی توانیم بپذیریم که عده ای بیایند و برای مدت تمام دسترسی اجتماع به بنادری که مایحتاج آدم را تأمین می کنند را عقد کنند.
سیلان این است که هیچگاه کس نمی تواند وجهه بدهد وقتی اعتراضی صورت می گیرد گروهی از این اعتراضات سوءاستفاده نکنند. در روزهای اول گفت وگو و مذاکره شد اما کسی نمی توانست تضمیمی بدهد که با استمرار آن شرایط،کسی سوءاستفاده نکند؛ من خودم، با خیلی ها صحبت کردم، انسان می گفتند خودمان دیدیم عده ای از بین نیزارها به سمت مردم و نیروهایی که پناه را تأمین می کردند، شلیک می کردند؛ مردم می گفتند آنها بوسیله جانب هرکسی که جلوی شان بود تیراندازی می کردند.
من معتقدم که باید نگاهمان به جریان ماهشهر منصفانه باشد چرا که نگاه افراطی یا تفریطی نمی تواند نتیجه بخش باشد. ولی درباره مستندی که اخیراً درباره ماجرای ماهشهر داخل فضای مجازی پخش شده است، مردم می تواند خودش درک نسبی به این مسئله داشته باشد؛ اولاً اینکه بوسیله فرمان گیری سلاح یک امری بود که داخل هنگفت شهرها رخ گرفت. درباره اینکه بگویند چون نان نداریم بخوریم نمی توانیم سلاح بخریم باید بگویم جز مخاطب آدم بودند؟ مگر کسی می گوید فردی که نان نمی تواند بخرد سلاح خریده است؟ وقتی کاری خلاف منطق ارتکاب می شود و راه محموله ونقل گمرکات بوسیله سایر شهرها سپرده می شود این قضیه می تواند بسترساز تحرکاتی علیه ملت باشد.
قطعاً اغماض زمان علامت می دهد که در ماجرای بستن جاده ترانزیتی متاع تاب عارض گرفته و اگر از همان اول اصابت می کردند این سیلان روز اول جمع می شد؛ البته بنده معتقدم این عارضه نباید از این پیمانه حزن فراتر برود اما درعین حال باید توجه داشته باشیم که عده ای مسلح از بین نیزارها به طرف مردم شلیک می کردند. نیروهای مردمان می گفتند که تیراندازها مستقیم بوسیله سمت آدم شلیک می کردند. وقتی انسان مورد تلاقی گلوله قرار محزون اند کسی می تواند ادعا درنگ که تیراندازی به سمت مردم و نیروهای امنیتی انجام نشده است؟
البته من این مسئله را رد نمی کنم که گرانی بنزین علت حقیقی این اعتراضات حیات است اما وقتی ما زخم هایی داریم، طبعاً شماره ای از این کبود شدگی ها برای اهداف خودشان سوءاستفاده می کنند. طبیعی است اگر این تباره ها را تداوی کنیم اقدامات اندوه می تواند قانون دان خیس شود و اگر این مشکلات کاهش محسوس می کرد، قطعاً نوع بردباری ها می توانست متفاوت باشد."
روایت قادر هادی نیا روزنامه نگار تسنیم تو ماهشهر
همچنین قادر هادی نیا خبرنگار تسنیم درون شهرستان ماهشهر ساکن است و از نزدیک تماشایی عینی وقایع بوده، تو این باره می گوید که دو چیز را باید با یکدیگر کاملاً جدا کرد، امّا بوسیله نظر می رسد که کلیپی که تو شبکه های اجتماعی توزیع شده این مسئله را با یکدیگر مخلوط کرده و بوسیله همین دلیل تصویر نادقیقی از موضوع ارائه کرده است که می تواند پیچیدگی ناک و محل سوءاستفاده باشد. او می گوید البته هیچ اشکالی ندارد که اگر ظلمی بوسیله مردم عارض گرفته بگوییم؛ ما که داخل این شهرک زندگی می کنیم بیش از هرکسی از این مسئله استقبال می کنیم، با این حال «اصلی» وجود داشتن و «منصفانه» و حقیقت بودن یک روانی هم باید تعظیم شود و این متجاوز بیشتر بوسیله نفع همگان است. هادی نیا تاکید می کند که معضلات مدنی بزرگی در شهرک طالقانی وجود دارد اما آنچه تو درگیری ها رخ عدل یک موضوع امنیتی بوده است.
هادی نیا می گوید: ماهشهر بزرگترین بندر غیرترانزینی کشور است که ۲۳ مجتمع پتروشیمی در آن حضور دارند و ۳۵ درصد صنایع پتروشیمی تو این شهر قرار دارد. همین مسئله سبب جذب مهاجران یدکی شده است. شهرک طالقانی بوسیله این دلیل که منطقه ای دور از شهر است و بخاطر وضعیت ساختاری اش خانه های ارزانی دارد و به همین برهان مهاجرین نیز در آن حضور دارند.
سطح خدمات در این قریه بیش پایین است و این سیلان به پندار جمعیت اضافی که در این منطقه حضور دارند بسیار بوسیله چشم می آید. مدارس فرسوده زیادی داریم و مسئولان به اندازه ای که باید پاسخگو نیستند. در ۱۵۰-۶۰ هکتار زمین بالای ۴۰ هزار نفر ساکن هستند ولی به آنها جستار کافی صورت نمی گیرد. فاضلاب شهری در این منطقه اساساً وجود ندارد و شاید بتوان گفت واقعی ترین دغدغه ی انسان اینجا همین فاضلاب شهری است چرا که سالی یکی دو نفر به خاطر افتادن در کانالهای رو باز متورم می کنند.
دور تا دور حاشیه ایالت کانال روبازی صبر دارد که فاضلاب آنجا جمع می شود و مقدور است نوزاد هایی که آن پیرامون بازی می کنند لغزان خورده و در کانال بیفتند. عمق این کانال ۵ متر و عرض ۲ متر است و وعده و وعیدهای اضافی برای ساماندهی اش شده ولی هنوز فقره جدی رخ نگرفته است.
هادی نیا ادامه می دهد: ماهشهر فقط ۲ بیمارستان دارد که یکی برای تامین اجتماعی و دیگری بیمارستانی خیّرساز است و این در حالی است که ماهشهر بالای ۳۰۰ هزار نفر پری دارد. البته یک بیمارستان خصوصی بخاطر شریک نفت هم هست که که فاصله ۳۰ کیلومتری تا روستا دارد و آنهم شرایط ویژه خودش را دارد. لذا وضعیت بیمارستانی در شهر خوب نیست و دشوار پزشک و خدمات و مسائلی از این دست برای انسان بسیار زجر کننده است.
این ساکن بندرماهشهر می گوید البته داخل بر این مسائل اجتماعی باید به این موضوع نیز توجه کرد که فرقه هایی مانند الاحوازیه همچنین از این مسائل سواستفاده می کنند و حتی برخی نیز در تلاشند تو این منطقه وهابیت را پراکندن دهند که از طرق متنوع و بخصوص اعطا کردن فدایی کمک های معیشتی انجام می شود. با این حال آدم این منطقه همچنان ربط متجاوز خوبی با امام جمعه شهر دارند چرا که او از افراد قدیمی و آدم دار منطقه است و رابطه نیکی نیز با مردم دارد.
هادی نیا ابرام می کند که اگر دخول امام جمعه شهرک طالقانی ماهشهر نبود مقدور بود شرایط ماهشهر بدتر هم بشود.
وی می گوید با ادخال امام جمعه به ماجرا بسیاری از مردم از صحنه کنار رفتند اما افراد مسلحی تو بازار بودند که واقعاً کمتر کسی آنها را می دوست.
هادی نیا پافشاری می کند مردم معترض بودند ولی واقعاً انسان معمولی دست به اسلحه نبردند با این حال افرادی به عریضی آمدند که کاملاً مسلح بودند و حتی بعضاً سلاح های سنگین داشتند و همین جریان موجب شکل گیری وضعیت قباحت برای ماهشهر شد.
وی درباره درگیری های این شهر می افزاید: افراد مسلحی در قصبه بودند که از میان جمع به سمت نیروی انتظامی شلیک می کردند؛ هدف حقیقی موجودی این بود که نیروی انتظامی اندوه به جانب مردم شلیک کند و کشتار قیافه بدهد.
این شهروند بندرماهشهر می گوید: اقدامات این افراد مسلح بسیار هدفمند و عجیب وجود. مثلاً مثال رضا صیادی از فرماندهان ناجا که درون این بخانه برگشتن به شهادت رسید لباس ضدشورش پهلو قامت داشت و از بدنش محافظت می کرد با این حال با یک جنگ افزار مدرن به شهادت رسید بوسیله نحوی که نشانه را دقیقاً به خال ای از صورتش زده بودند که محافظت نمی شد. و من خیال می کنم اسلحه ای مثل بوسیله قناسه این حکم را کرده است. حال آنکه کدام آدم عادی داخل ماهشهر قناسه دارد و با آن می تواند اینگونه تیراندازی کند؟
هادی نیا درباره بسته شدن جاده ماهشهر به بندرگاه امام نیز می گوید که نزدیک بوسیله چهار روز این جاده امانت بود و نیروی انتظامی فاتحه با صبوری برخورد می کرد با این حال وقار این جاده استراتژیک که مطمئن کننده کالاهای اساسی مردم و نیز وضع صدور محصولات پتروشیمی است باعث شد که نیروی انتظامی دخول بطی ء. در این ورود هم به سمت نیروی انتظامی شلیک صورت گرفت و نیروی انتظامی هم با افراد مسلح درگیر شد.
او درباره ماجرای نیزارها نیز می گوید که یاوه کشته شدن افراد بسیار در نیزارها اصلاً صحت ندارد. افرادی از میان نیزارها به سمت نیروی انتظامی و حتی افراد عادی شلیک می کردند و همین باعث درگیر شدن آنها با نیروی انتظامی شد. برخی هم در این میان بیگناه کشته شدند؛ مثلاً یک نفر داخل تراس خانه اش می خواسته ببیند که چه اتفاقی درون حال عارض دادن است و تیر به او اصابت کرده و فرد دیگری با سواری سیکلت تو حال گذر از آن منطقه بوده که تیر به پایش برخورد می کند
وی به عنوان یک جمع بندی از سخنانش می گوید: بوسیله لحاظ محرومیت، مشکلات مهمی در بخانه برگشتن بود دارد ولی به لحاظ امنیتی روایت غلطی در کلیپ صورت محزون است. واقعاً بنده اطلاع دارم که هیچگاه یک از آدم عادی مرام تیراندازی فراغت نگرفته و اگر کسی از افراد عادی کشته شده در میانه درگیری افراد مسلح با نیروی انتظامی بوده است.
روایت خبرنگار تسنیم در بارانداز امام خمینی(ره)
روزنامه نگار دیگر تسنیم که در بندر امام خمینی(ره) ساکن است اما به شهر ماهشهر نیز روزانه رفت وآمد دارد و از موضوعات مقدمه است در این باره می گوید: شهرک طالقانی که در این کلیپ نشان داده می شود مشکلات فراوانی دارد، از محاسبه بهداشتی داخل شرایط مساعدی نیست و محرومیت تو آن چشمگیر است. نیازمندی و بیکاری در آن مشهود است امّا نباید نعل به پشت بوسیله ماجرا بزنیم و اینگونه تصور شود که مردم عادی سرکوب خواه هدف تیر استراحت گرفته اند.
او درباره آستان نفربر در شهر می گوید: می توان حتی در این باره هم نیروی انتظامی را دریافتن کرد چرا که از این نفربرها خیر برای تاخت بلکه به عنوان حفاظتی از نیروهای نظامی داخل برابر شلیک های افراد مسلح استفاده می شد؛ داخل واقع این نفربرها سنگر بودند.
وی درباره ماجرای جاده ماهشهر به بندرگاه امام خمینی نیز می گوید که منطقه اختصاص اقتصادی بندر معصوم خمینی راهنما دخول غلات به سرزمین است و متجاوز از ۷۰ درصد کالاهای بنیادی (گندم، جو، ذرت، تخم های روغنی و ...) از اینجا وارد می شود؛ این جاده را افرادی که میانشان مسلح نیز وجود داشت بسته بودند و نیروی انتظامی اگر ورود نمی کرد مشکلات جدی برای کشور درست می شد.
او می گوید که این یک جاده استراتژیک برای کشور است و نمی تواند بسته بماند چرا که انسان کل ایران را دستخوش مشکل می درنگ.
این خبرنگار ساکن بارانداز امام خمینی(ره) ابرام می کند که "حتماً باید به مسائل متعددی که درون قصبه وجود دارد رسیدگی و محرومیت زدایی شود امّا مختلط کردن مسائل امنیتی با موضوعات اجتماعی نمی تواند کیاست ساز باشد، بلکه موضوع را بغرنج می کند. او اشاره می یواش که بینوایی زدایی می تواند بسیاری از بنیان های امنیتی را بی قراری از میان بردارد.
در کلیپ اشاره شده است آدم عادی معترض رویه موجود بودند تو شرایطی که نمی قابلیت تفریق کاملی از این حرف داشت در صورتیکه افراد مسلح به لفظ ماموران شلیک مستقیم می کردند و سببب شهادت یکی از ماموران شده است.
همچنین در کلیپ رمز شده است هیچگونه تخریبی تو شهرک صورت نگرفته است و خسارت مادی عمل نشده این داخل حالی است که برخی ادارات و یک پایگاه تخریب و یا بوسیله آتش کشیده شده اند.
به رویت می رسد افراد تمهید کننده گزارشگر بوسیله درستی حوادث را تجزیه و تحلیل نکردند و فقط کمی از مطالب را اظهار کردند و سیلان ی حیات افراد مسئله دار محرز شده تو بین مردم را بوسیله خوبی مدال ندادند."
فایل آن را از اینجا دانلود کنید: video/mp4 فیلم | آنچه در ماهشهر رخ قسط | اگر پول داشتیم اسلحه بخریم که نان می خریدیم ؛ چرا تانک آوردند؟ وضعیت این روزهای مردم ایران؛ از چیزباختگی تا انزجار | کشور در مرحله خطرناکی است؛ تبار متاخر هم شاکی تر است
تسنیم نیز در گزارشی به موضوع ماهشهر پرداخته و تصنیف است: پخش کلیپ جدیدی درباره اتفاقات اخیر بارانداز ماهشهر پس از اضافه بها بنزین مجدداً مباحث مربوط به این روستا را به کانون توجهات کشانده است. عباس سلیمی نمین که اخیراً بوسیله ماهشهر رفته و دو بدنه از خبرنگاران تسنیم درباره این کلیپ و مشاهداتشان می گویند.
اعتراضات و اغتشاشاتی که ملت ماجرای ارامش مقدار بنزین به رخداد پیوست حادثه اهمیت حیات و مباحث بسیار فراوانی حول آن شکل گرفت؛ اما داخل این میان موضوعات پیرامون وقایع ماهشهر از یک برجستگی مشخصی برخوردار است. از همان روزهای ابتدایی حوادث، موضوع ماهشهر به یک محور اصلی گفت وگوها و مباحثات تبدیل شد. رسانه های غربی و کانالهایی که ثمر جمهوری اسلامی فعالیت می کنند، تمرکز خاص ای روی آن کردند و روایات مختلفی درباره آن منتشر شد. فیلم های متعددی همچنین بر روی خروجی رسانه های مختلف فراغت گرفت و در این بین رسانه های غربی و مخالف جمهوری اسلامی از یک کشتار صحبت می کردند و از این سو همچنین فیلم ها و گزارش های متعددی منتشر می شد که نشان می عدل عارضه به روش ای دیگر است.
به هرحال فداکار رسانه های داخلی داخل همین مدت شرح هایی از این تصادم منتشر کردند که نشان می انصاف مباحث امنیتی جدی در ماهشهر بوسیله وجود آمده بود که اساساً مسئله ی تعرض به موضوع گرانی بنزین را به حاشیه می برد. این گزارش ها نشان می داد که روایت رسانه های غربی و کانالهای ضد جمهوری اسلامی از ماهشهر نه تنها یک روایت درست از ماهشهر نیست، بلکه خود اندکی از برنامه ای است که حول و حوش ماهشهر پدید آمده است و نوع این دستور کار نیز نه یک مسئله ی مدنی بلکه موضوعی امنیتی است. روایت های برخی ساکنان محلی درون شبکه های اجتماعی همچنین این موضوع را تایید می کرد که ماجرای ماهشهر موضوع مبهم ای بوده است.
با این حال کلیپی درباره موضوع ماهشهر تو شبکه های اجتماعی منتشر شد که بار دیگر مسئله این بطرف خانه را به مرکز مباحثات کشاند. این کلیپ از این دیدن ابهت داشت که نه توسط رسانه های ضد جمهوری اسلامی بلکه بوسیله دست فردی بوسیله شهرت حامد هادیان ساخته می شد که از حامیان جمهوری اسلامی است. این کلیپ که به طور گشاد در شبکه های مدنی دست بوسیله دست می شد باعث شد بعضاً این تصور شکل بگیرد که روایتی که قبلاً توسط رسانه های داخلی درباره ماهشهر گفته شده چندان پا بر جا نبوده است. فدایی کاربران رسماً نوشتند که تصویرشان نسبت بوسیله موضوع تغییر کرده. هرچند تخیل اولیه این بود که روایتی متشابه روایت رسانه های غربی از موضوع عرضه شده است، ولی جالب این بود که حساب های رسانه های غربی بویژه شبکه ایران اینترنشنال و یا کانالهای ضدانقلاب از این کلیپ چندان استقبال نکردند و به دیده تردید به آن نگریستند. ولی به هرحال این تخیل می تواند به صورت بالفعل راجع بوسیله این کلیپ لباس بگیرد که روایت امنیتی از ماجرا را به حاشیه محبوس و جریان را صرفاً مدنی روایت می یواش.
درون مقدر شدن هایی از این فیلم مردم ماهشهر می گویند ما اسلحه نداریم، اگر پول تسلیحات داشتیم بوسیله جایش نان می خریدیم. و داخل بخشی دیگر می گوید "چرا هر کسی دست افزار می زند بلافاصله گوشش را می گیرند و می گویند در ضدانقلابی، ضد رهبری، این چه کاری است که یاد خمود اید؟"
چنین دیالوگهایی تو فیلم، بویژه آنکه اشاره ای به مسائل امنیتی نمی درنگ می تواند این تصور را به راحتی پیش بکشد که هیچ موضوع امنیتی – و خواه دست کمینه موضوع قابل توجهی- در حکم نبوده و تصاویری که از درگیری ها در شهر منتشر شده، رفتار نیروهای انتظامی و لشکری ناحیه علیه مردم معترض محروم بوده است.
نگارنده این سطور پیرو پراکندن عریض این کلیپ با کارگردان آن تماس گرفت که درباره آن بوسیله گفتگو بنشیند با این حال آقای هادیان ضمن اشعار نکاتی رجحان عدل که فعلاً در این باره گفتگویی انجام نشود. با این حال سه نفر که با مسئله ی ماهشهر از نزدیک در ارتباط بوده و از آن مطلع هستند در این باره نکات جالبی را مطرح کردند که تجسس ی آن می تواند هم از واقعیت آنچه در ماهشهر رخ داده گزارشی از نمای نزدیک به مخاطبان ارائه یواش و تیمار یک تخمین از کلیپ منتشر شده درون فضای رمزی بوسیله مشت بدهد که تا چه حد پیام دقیقی به مخاطب عرضه کرده است.
عباس سلیمی نمین از یافته هایش داخل سفر بوسیله ماهشهر می گوید
عباس سلیمی نمین روزنامه نگار با سابقه کشورمان از جمله افرادی است که پس از قضایای اخیر در ماهشهر حضور یافته است. او روزنامه نگاری است که مواضع مستقلی دارد و به همین دلیل تیمار رسانه های اصولگرا و غصه رسانه های توافق طلب با او ارتباط دارند و او را تا اندازه بسیار زیادی به تجلیل عدالت در موقعیت گیری می شناسند. به نحوی که حتّی اگر رویت او را پسند نداشته باشند، اما تو قریب به ائتلاف موارد درباره ی اینکه او نظرش را صادقانه بیان کرده و ملاحظات و منافع انفراد و جناحی را تو آن دخیل نداشته، ائتلاف دید دارند.
سلیمی نمین درباره آنچه روند ی ماهشهر به میانجی ی حضورش در این شهر ملتفت شده می گوید: "اتفافات پس از غرض بنزینی بخت تو ماهشهر را باید از چند منظر مورد تجسس صبر عدل. وقتی شما در ایالت یا منطقه ای پروژه های وزین اقتصادی و نفتی را به اجرا درمی آورید باید حتماً یک سری ملاحظات و توجهات خاص را نسبت به مردمی که در آن منطقه زندگی می کنند داخل رویت بگیرید.
زمانی که پروژه ای در مجاورت یک بخانه برگشتن به ارتکاب داخل می آید، دست اندرکاران آن پروژه بخاطر راهنمایی و اجرای آن بعضی نیروی غیربومی اعم از کارشناس، مهندس، مدیر و متخصص را به آن شهر می آورند که طبعاً برای انگیزش این افراد بوسیله مهاجرت به مناطقی که پروژه مذکور درون حال ایفا است، پیشنهاد حقوق های ارتفاع بوسیله آنها می شود. همین مسئله علت می شود تا اختلاف حقوق کارکنان این پروژه ها بوسیله نسبت آدم مردمان منطقه زیاد باشد. ضمن اینکه وقتی یک پروژه نفتی به انجام داخل می آید، طبعاً به همراه خود یک سری آلودگی ها و مسائل و مشکلات زیست محیطی را برای مردم بومی آن منطقه در جای پا خواهد داشت.
از مطالب اقرار شده در پشته می نبوغ این خراج گیری را کرد که یک پروژه نفتی و گازی به همراه خود علاوه پهلو حس تبعیض، درون بر دارنده مشکلات و آلودگی های زیست محیطی نیز خواهد حیات. یعنی تخیل کنید نیروی بومی که در آن منطقه حقوق یک تا دو میلیون می گیرد باید در مجاورت با کسانی عمر درنگ که بوسیله نعوظ مثال ۲۰ میلیون داخل ماه حقوق می گیرند. این مسئله یک احساس نابرابری یا بی عدالتی تو بومیان منطقه به بود می آورد.
از سوی دیگر وقتی شما یک شهرک صنعتی ایجاد می کنید برای کارکنان غیربومی این شهرک ها یه سری آبادانی ها، رستوران و وسایل تفریحی ایجاد می کنید تا این افراد بتوانند با قوم های خویشتن داخل این شهرک ها زندگی کنند. در حالی این امکانات به دلیل خرج های اوج قاعدتاً برای بومیان منطقه غیرقابل استفاده است.
اما در دنیا و در ربط با این نوع پروژه ها سعی می شود که یک درصدی از درآمدهای پروژه ها صرف آبادانی کلیت آن مناطق شود. به طور شهید برای بومیان منطقه پارک و تفریح گاه ها و مراکز بهداشتی احداث می شود یا حداقل درمانگاهی که برای نیروهای غیربومی ایجاد می شود، یک روز درون هفته برای مردم تبعه خدمات رایگان ارائه می دهد یا در رابطه با هوا زیست منطقه که مافوق الشعاع فعالیت های آلوده کننده مرتبط با نفت و گاز است، تدابیر و ملاحظاتی در نظر محزون می شود تا این آلودگی ها به حداقل برسد. به نعوظ مثال با درخت کار کننده و خلق کردن مناطق سبز از میزان آلودگی های منطقه می کاهند. این قضیه در سطح جهانی تبدیل به یک نُرم شده است تا ضرر های اجتماعی و محیط زیستی بومیان این مناطق به حداقل برسد.
امّا متاسفانه این مسائل از سوی مسئولان ما مورد جهالت راحتی می گیرد و در خراج نوعی رقابت ذهنی و عاطفه تبعیض را درون بین بومیان منطقه ایجاد می نرم. داخل حالی که اگر بومیان منطقه احساس کنند رویه اندازی یک پروژه نفتی می تواند سبب آبادانی منطقه و شهود خدمات درمانی و گشایش رویه های مواصلاتی به آن مناطق شود و این احساس در بومیان منطقه خلق شود که آنها نیز سهمی از پروژه ای که در خلط محل عمر آنها تو حال عمل است، دارند حتی اگر این سهم کم باشد بدون وسواس موجب همدستی بومیان با مسئولان اجرایی این پروژه ها می شود.
درگیر در سفری که بوسیله ماهشهر داشتم، دریافتم که توجهی به این مسائل که امری بیش معمولی است، نشده و طبیعی وجود که یک روز این حس تبعیض داخل میان مردم بومی ماهشهر جنبه بیرونی پیدا می یواش و مردم این منطقه از اینکه اجرای این پروژه ها عزب آلودگی هوا زیست را برای آنها به ارمغان آورده، ابراز ناخرسندی خواهند کرد. بنابراین قطعاً وزارت نفت تو ابراز اتفاقات ماهشهر مقصر است چراکه هیچگونه تمهیدی برای ایجاد حساسیت باهم اتحاد کردن و تعامل میان مشت اندرکاران اجرای پروژه های نفتی و گازی با بومیان منطقه ایجاد نکرده است.
البته این غفلت ها درون فدایی شهرهای دیگر نظیر آبادان همچنین موافقت افتاده است. متاسفانه سال هاست دو فاز از پالایشگاه آبادان از مدار خارج شده و مشخص تراشیدن که چرا باید این بی دقتی حیات داشته باشد که این ظرفیت که می تواند برای تعداد یدکی از نیروهای بومی اشتغال زایی کند، چندین سال از مدار خارج باشد و هیچ تلاشی نیز از سوی مسئولان مربوطه بخاطر نحو اندازی مکرر آن صورت نگرفته باشد. ضمن اینکه اگر مشت اندرکاران این پروژه اندکی بوسیله شهرداری های محلی دستیار کنند تا خیابان های جاهل از شهرک های مرتبط با پروژه ها همچنین سامان پیدا کند، این مسئله موجب ابداع عاطفه مثبتی در شهروندان اهل منطقه نیز خواهد شد.
اما در ارتباط با رخدادهایی که بعد از افزایش قیمت سوخت داخل ماهشهر رخساره داد، باید به این مسئله اشاره کرد که مستقر است این سنخ عاطفه تبعیض ها و بی دقتی ها طبیعتاً در یک نقطه خود را نشان می دهد اما آیا باید این مسائل تو مسیری صبر گیرد که بنادر زیاد بنیانی و استراتژیک ملک که حجم بالایی از مایحتاج مردم را تامین می بطی ء و نقل و انتقالات سنگین از این بنادر رخ می گیرد، مسدود شود؟ خب غریزی است که مسدود کردن بارانداز زیاد مهمی که نیازها و مایحتاج بسرنوشت شوم دچار کردن زیادی از مردم کشور را مطمئن می کند، اقدامی غیر قانون دان بوده است.
سوالی که باید تو ارتباط با اتفاقات رخساره داده در ماهشهر به آن پاسخ عدل این است که آیا از ابتدا با عوامل مسدود کننده مسیر نقل و احاله رخت اصابت قهرآمیز قیافه گرفته یا خیر؟ که پاسخ منفی است. چرا که پیاده شدن بن بررسی و پرس وجویی که بنده از ساکنان بومی ماهشهر درون مسئله سیر بوسیله این خانه دادن داشتم، حوادث مرتبط با بستن جاده ترانزیتی ماهشهر نزدیک ۴ روز به طول انجامیده که این مسئله نشان می دهد تقلا شده که از قاعده منطقی این قضیه حل و فصل شود.
به گفته شاهدان عینی درون مسئله ناآرامی های پیرامون ماهشهر، عده ای اقدام به عقد کردن جاده بندرگاه ماهشهر از هر دو طرف می کنند تا هیچگاه امکانی برای احاله متاع به سمت دیگر شهرهای قلمرو وجود نداشته باشد. من در این وفاق با چند نفر گپ کردم؛ هرچند بوسیله طور طبیعی شاید گفت وگو با چندین نفر نمی تواند نمایی کاملاً دقیق از یک واقعیت را پیش روی آدم فراغت دهد؛ اگر استراحت باشد ما به دنبال نمایی واقعی از این موضوع باشیم باید تحقیق کاملی صورت بگیرد و با قشرهای مختلفی که در این حادثه بودند، گفت وگو شود و رسانه ها باید برای دفاع از حقوق مردم مناطق محروم تکاپو بیشتری کنند.
غلام تو این موضوع، رسانه هایی در مقابل رسانه ملی، خبرگزاری ها و روزنامه ها را قابل نقد می دانم، چرا که باید پیگیری بیشتری می کردند تا وقتی مثلاً یک کمپانی اقتصادی در منطقه محروم فعالیت می کند، یک سهمی برای محیط زیست یا رفاه آدم داخل نظر بگیرند؛ من قبول دارم یک ناراحتی در توده ای از مردم وجود دارد و طبیعی است عبور آدم این منطقه از کنار نابرابری ها نارضایتی هایی را ابداع می بطی ء ولی درعین حال نمی توانیم بپذیریم که عده ای بیایند و برای مدت تمام دسترسی اجتماع به بنادری که مایحتاج آدم را تأمین می کنند را عقد کنند.
سیلان این است که هیچگاه کس نمی تواند وجهه بدهد وقتی اعتراضی صورت می گیرد گروهی از این اعتراضات سوءاستفاده نکنند. در روزهای اول گفت وگو و مذاکره شد اما کسی نمی توانست تضمیمی بدهد که با استمرار آن شرایط،کسی سوءاستفاده نکند؛ من خودم، با خیلی ها صحبت کردم، انسان می گفتند خودمان دیدیم عده ای از بین نیزارها به سمت مردم و نیروهایی که پناه را تأمین می کردند، شلیک می کردند؛ مردم می گفتند آنها بوسیله جانب هرکسی که جلوی شان بود تیراندازی می کردند.
من معتقدم که باید نگاهمان به جریان ماهشهر منصفانه باشد چرا که نگاه افراطی یا تفریطی نمی تواند نتیجه بخش باشد. ولی درباره مستندی که اخیراً درباره ماجرای ماهشهر داخل فضای مجازی پخش شده است، مردم می تواند خودش درک نسبی به این مسئله داشته باشد؛ اولاً اینکه بوسیله فرمان گیری سلاح یک امری بود که داخل هنگفت شهرها رخ گرفت. درباره اینکه بگویند چون نان نداریم بخوریم نمی توانیم سلاح بخریم باید بگویم جز مخاطب آدم بودند؟ مگر کسی می گوید فردی که نان نمی تواند بخرد سلاح خریده است؟ وقتی کاری خلاف منطق ارتکاب می شود و راه محموله ونقل گمرکات بوسیله سایر شهرها سپرده می شود این قضیه می تواند بسترساز تحرکاتی علیه ملت باشد.
قطعاً اغماض زمان علامت می دهد که در ماجرای بستن جاده ترانزیتی متاع تاب عارض گرفته و اگر از همان اول اصابت می کردند این سیلان روز اول جمع می شد؛ البته بنده معتقدم این عارضه نباید از این پیمانه حزن فراتر برود اما درعین حال باید توجه داشته باشیم که عده ای مسلح از بین نیزارها به طرف مردم شلیک می کردند. نیروهای مردمان می گفتند که تیراندازها مستقیم بوسیله سمت آدم شلیک می کردند. وقتی انسان مورد تلاقی گلوله قرار محزون اند کسی می تواند ادعا درنگ که تیراندازی به سمت مردم و نیروهای امنیتی انجام نشده است؟
البته من این مسئله را رد نمی کنم که گرانی بنزین علت حقیقی این اعتراضات حیات است اما وقتی ما زخم هایی داریم، طبعاً شماره ای از این کبود شدگی ها برای اهداف خودشان سوءاستفاده می کنند. طبیعی است اگر این تباره ها را تداوی کنیم اقدامات اندوه می تواند قانون دان خیس شود و اگر این مشکلات کاهش محسوس می کرد، قطعاً نوع بردباری ها می توانست متفاوت باشد."
روایت قادر هادی نیا روزنامه نگار تسنیم تو ماهشهر
همچنین قادر هادی نیا خبرنگار تسنیم درون شهرستان ماهشهر ساکن است و از نزدیک تماشایی عینی وقایع بوده، تو این باره می گوید که دو چیز را باید با یکدیگر کاملاً جدا کرد، امّا بوسیله نظر می رسد که کلیپی که تو شبکه های اجتماعی توزیع شده این مسئله را با یکدیگر مخلوط کرده و بوسیله همین دلیل تصویر نادقیقی از موضوع ارائه کرده است که می تواند پیچیدگی ناک و محل سوءاستفاده باشد. او می گوید البته هیچ اشکالی ندارد که اگر ظلمی بوسیله مردم عارض گرفته بگوییم؛ ما که داخل این شهرک زندگی می کنیم بیش از هرکسی از این مسئله استقبال می کنیم، با این حال «اصلی» وجود داشتن و «منصفانه» و حقیقت بودن یک روانی هم باید تعظیم شود و این متجاوز بیشتر بوسیله نفع همگان است. هادی نیا تاکید می کند که معضلات مدنی بزرگی در شهرک طالقانی وجود دارد اما آنچه تو درگیری ها رخ عدل یک موضوع امنیتی بوده است.
هادی نیا می گوید: ماهشهر بزرگترین بندر غیرترانزینی کشور است که ۲۳ مجتمع پتروشیمی در آن حضور دارند و ۳۵ درصد صنایع پتروشیمی تو این شهر قرار دارد. همین مسئله سبب جذب مهاجران یدکی شده است. شهرک طالقانی بوسیله این دلیل که منطقه ای دور از شهر است و بخاطر وضعیت ساختاری اش خانه های ارزانی دارد و به همین برهان مهاجرین نیز در آن حضور دارند.
سطح خدمات در این قریه بیش پایین است و این سیلان به پندار جمعیت اضافی که در این منطقه حضور دارند بسیار بوسیله چشم می آید. مدارس فرسوده زیادی داریم و مسئولان به اندازه ای که باید پاسخگو نیستند. در ۱۵۰-۶۰ هکتار زمین بالای ۴۰ هزار نفر ساکن هستند ولی به آنها جستار کافی صورت نمی گیرد. فاضلاب شهری در این منطقه اساساً وجود ندارد و شاید بتوان گفت واقعی ترین دغدغه ی انسان اینجا همین فاضلاب شهری است چرا که سالی یکی دو نفر به خاطر افتادن در کانالهای رو باز متورم می کنند.
دور تا دور حاشیه ایالت کانال روبازی صبر دارد که فاضلاب آنجا جمع می شود و مقدور است نوزاد هایی که آن پیرامون بازی می کنند لغزان خورده و در کانال بیفتند. عمق این کانال ۵ متر و عرض ۲ متر است و وعده و وعیدهای اضافی برای ساماندهی اش شده ولی هنوز فقره جدی رخ نگرفته است.
هادی نیا ادامه می دهد: ماهشهر فقط ۲ بیمارستان دارد که یکی برای تامین اجتماعی و دیگری بیمارستانی خیّرساز است و این در حالی است که ماهشهر بالای ۳۰۰ هزار نفر پری دارد. البته یک بیمارستان خصوصی بخاطر شریک نفت هم هست که که فاصله ۳۰ کیلومتری تا روستا دارد و آنهم شرایط ویژه خودش را دارد. لذا وضعیت بیمارستانی در شهر خوب نیست و دشوار پزشک و خدمات و مسائلی از این دست برای انسان بسیار زجر کننده است.
این ساکن بندرماهشهر می گوید البته داخل بر این مسائل اجتماعی باید به این موضوع نیز توجه کرد که فرقه هایی مانند الاحوازیه همچنین از این مسائل سواستفاده می کنند و حتی برخی نیز در تلاشند تو این منطقه وهابیت را پراکندن دهند که از طرق متنوع و بخصوص اعطا کردن فدایی کمک های معیشتی انجام می شود. با این حال آدم این منطقه همچنان ربط متجاوز خوبی با امام جمعه شهر دارند چرا که او از افراد قدیمی و آدم دار منطقه است و رابطه نیکی نیز با مردم دارد.
هادی نیا ابرام می کند که اگر دخول امام جمعه شهرک طالقانی ماهشهر نبود مقدور بود شرایط ماهشهر بدتر هم بشود.
وی می گوید با ادخال امام جمعه به ماجرا بسیاری از مردم از صحنه کنار رفتند اما افراد مسلحی تو بازار بودند که واقعاً کمتر کسی آنها را می دوست.
هادی نیا پافشاری می کند مردم معترض بودند ولی واقعاً انسان معمولی دست به اسلحه نبردند با این حال افرادی به عریضی آمدند که کاملاً مسلح بودند و حتی بعضاً سلاح های سنگین داشتند و همین جریان موجب شکل گیری وضعیت قباحت برای ماهشهر شد.
وی درباره درگیری های این شهر می افزاید: افراد مسلحی در قصبه بودند که از میان جمع به سمت نیروی انتظامی شلیک می کردند؛ هدف حقیقی موجودی این بود که نیروی انتظامی اندوه به جانب مردم شلیک کند و کشتار قیافه بدهد.
این شهروند بندرماهشهر می گوید: اقدامات این افراد مسلح بسیار هدفمند و عجیب وجود. مثلاً مثال رضا صیادی از فرماندهان ناجا که درون این بخانه برگشتن به شهادت رسید لباس ضدشورش پهلو قامت داشت و از بدنش محافظت می کرد با این حال با یک جنگ افزار مدرن به شهادت رسید بوسیله نحوی که نشانه را دقیقاً به خال ای از صورتش زده بودند که محافظت نمی شد. و من خیال می کنم اسلحه ای مثل بوسیله قناسه این حکم را کرده است. حال آنکه کدام آدم عادی داخل ماهشهر قناسه دارد و با آن می تواند اینگونه تیراندازی کند؟
هادی نیا درباره بسته شدن جاده ماهشهر به بندرگاه امام نیز می گوید که نزدیک بوسیله چهار روز این جاده امانت بود و نیروی انتظامی فاتحه با صبوری برخورد می کرد با این حال وقار این جاده استراتژیک که مطمئن کننده کالاهای اساسی مردم و نیز وضع صدور محصولات پتروشیمی است باعث شد که نیروی انتظامی دخول بطی ء. در این ورود هم به سمت نیروی انتظامی شلیک صورت گرفت و نیروی انتظامی هم با افراد مسلح درگیر شد.
او درباره ماجرای نیزارها نیز می گوید که یاوه کشته شدن افراد بسیار در نیزارها اصلاً صحت ندارد. افرادی از میان نیزارها به سمت نیروی انتظامی و حتی افراد عادی شلیک می کردند و همین باعث درگیر شدن آنها با نیروی انتظامی شد. برخی هم در این میان بیگناه کشته شدند؛ مثلاً یک نفر داخل تراس خانه اش می خواسته ببیند که چه اتفاقی درون حال عارض دادن است و تیر به او اصابت کرده و فرد دیگری با سواری سیکلت تو حال گذر از آن منطقه بوده که تیر به پایش برخورد می کند
وی به عنوان یک جمع بندی از سخنانش می گوید: بوسیله لحاظ محرومیت، مشکلات مهمی در بخانه برگشتن بود دارد ولی به لحاظ امنیتی روایت غلطی در کلیپ صورت محزون است. واقعاً بنده اطلاع دارم که هیچگاه یک از آدم عادی مرام تیراندازی فراغت نگرفته و اگر کسی از افراد عادی کشته شده در میانه درگیری افراد مسلح با نیروی انتظامی بوده است.
روایت خبرنگار تسنیم در بارانداز امام خمینی(ره)
روزنامه نگار دیگر تسنیم که در بندر امام خمینی(ره) ساکن است اما به شهر ماهشهر نیز روزانه رفت وآمد دارد و از موضوعات مقدمه است در این باره می گوید: شهرک طالقانی که در این کلیپ نشان داده می شود مشکلات فراوانی دارد، از محاسبه بهداشتی داخل شرایط مساعدی نیست و محرومیت تو آن چشمگیر است. نیازمندی و بیکاری در آن مشهود است امّا نباید نعل به پشت بوسیله ماجرا بزنیم و اینگونه تصور شود که مردم عادی سرکوب خواه هدف تیر استراحت گرفته اند.
او درباره آستان نفربر در شهر می گوید: می توان حتی در این باره هم نیروی انتظامی را دریافتن کرد چرا که از این نفربرها خیر برای تاخت بلکه به عنوان حفاظتی از نیروهای نظامی داخل برابر شلیک های افراد مسلح استفاده می شد؛ داخل واقع این نفربرها سنگر بودند.
وی درباره ماجرای جاده ماهشهر به بندرگاه امام خمینی نیز می گوید که منطقه اختصاص اقتصادی بندر معصوم خمینی راهنما دخول غلات به سرزمین است و متجاوز از ۷۰ درصد کالاهای بنیادی (گندم، جو، ذرت، تخم های روغنی و ...) از اینجا وارد می شود؛ این جاده را افرادی که میانشان مسلح نیز وجود داشت بسته بودند و نیروی انتظامی اگر ورود نمی کرد مشکلات جدی برای کشور درست می شد.
او می گوید که این یک جاده استراتژیک برای کشور است و نمی تواند بسته بماند چرا که انسان کل ایران را دستخوش مشکل می درنگ.
این خبرنگار ساکن بارانداز امام خمینی(ره) ابرام می کند که "حتماً باید به مسائل متعددی که درون قصبه وجود دارد رسیدگی و محرومیت زدایی شود امّا مختلط کردن مسائل امنیتی با موضوعات اجتماعی نمی تواند کیاست ساز باشد، بلکه موضوع را بغرنج می کند. او اشاره می یواش که بینوایی زدایی می تواند بسیاری از بنیان های امنیتی را بی قراری از میان بردارد.
در کلیپ اشاره شده است آدم عادی معترض رویه موجود بودند تو شرایطی که نمی قابلیت تفریق کاملی از این حرف داشت در صورتیکه افراد مسلح به لفظ ماموران شلیک مستقیم می کردند و سببب شهادت یکی از ماموران شده است.
همچنین در کلیپ رمز شده است هیچگونه تخریبی تو شهرک صورت نگرفته است و خسارت مادی عمل نشده این داخل حالی است که برخی ادارات و یک پایگاه تخریب و یا بوسیله آتش کشیده شده اند.
به رویت می رسد افراد تمهید کننده گزارشگر بوسیله درستی حوادث را تجزیه و تحلیل نکردند و فقط کمی از مطالب را اظهار کردند و سیلان ی حیات افراد مسئله دار محرز شده تو بین مردم را بوسیله خوبی مدال ندادند."